وضعیت شخص بی نماز در درگاه الهی
قَالَ النَّبِیُّ (صلّ الله علیه و آله):
یَقُولُ الْکَلْبُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی کَلْباً وَ لَمْ یَخْلُقْنِی خِنْزِیراً وَ یَقُولُ الْخِنْزِیرُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی خِنْزِیراً وَ لَمْ یَخْلُقْنِی کَافِراً وَ یَقُولُ الْکَافِرُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی کَافِراً وَ لَمْ یَجْعَلْنِی مُنَافِقاً وَ الْمُنَافِقُ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی مُنَافِقاً وَ لَمْ یَخْلُقْنِی تَارِکَ الصَّلَاة.
ترجمه: سگ (با زبان حال خویش) میگوید: شکر خدایی را که مرا سگ آفرید و خوک نیافرید! و خوک نیز میگوید: شکر خداوندی را که مرا خوک آفرید و کافر نیافرید! و کافر نیز میگوید: شکر پروردگاری را که مرا کافر آفرید، ولی منافق نیافرید! و منافق نیز میگوید: شکر خداوندی را که مرا منافق آفرید و بینماز نیافرید!
منبع حدیث:
1. معارج الیقین فی أصول الدین، شیخ محمّد سبزواری(از علمای قرن هفتم)، تحقیق : علاء آل جعفر، چاپ اوّل، 1410هجری، قم، مؤسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث، ص 187.
2. جامع الأخبار، شیخ تاج الدین، محمد بن محمد بن حیدر شعیرى(از علما و فقهای بزرگ قرن ششم هجرى)، مطبعة حیدریة – نجف، چاپ اوّل، بى تا، ص 74.
لطفاً در قسمت نظرات، خرابی لینکها را اطلاع دهید!
رجاءً أخبرنا عن رابط لا یعمل!